Linda, re-integratie adviseur
Samen kijken we wat passend is
Regelmatig vragen we een MMC’er naar een bijzonder moment in het werk. Welke ervaring in Máxima MC is diegene het meest bijgebleven? Dit keer hét moment van: Linda, re-integratie adviseur, in dienst sinds juni 2019.
“In mijn werk zie ik veel mensen die in rouw zijn. Ze zijn een stukje van zichzelf kwijtgeraakt. Vaak zijn ze lang doorgegaan terwijl dat vanwege een ziekte of aandoening eigenlijk niet meer ging. Ze hebben hun sociale leven, hobby’s en soms ook familie on-hold gezet. Alles om hun werk maar te kunnen blijven doen. Dat is namelijk vaak een heel belangrijk onderdeel van hun identiteit.
Het is mijn werk om het verzuimproces van medewerkers, die vaak in rouw zijn, te begeleiden. Wanneer een medewerker circa driekwart jaar ziek is en de bedrijfsarts constateert dat er blijvende beperkingen zijn en de medewerker niet volledig terug kan in de functie of de prognose is nog onduidelijk dan kom ik in beeld. Samen met de arbodienst en mijn collega’s van loopbaanadvies en HR-advies ga ik aan de slag. Ik ben degene die dit proces coördineert. Samen met een medewerker en de leidinggevende onderzoeken we wat er nog wel mogelijk is. Hoe kunnen we het werk aanpassen qua taken of uren waardoor iemand het werk nog wel kan doen? En is dat voor het team ook haalbaar? Wordt de medewerker daar gelukkig van?
Medewerkers moeten vaak eerst door een fase van rouw heen, ze worden zich bewust van het slechte nieuws: ik ben niet meer in staat om mijn functie (volledig) uit te oefenen. Ze hebben behoefte om veel en in detail over hun gevoelens te praten, daar heb ik als re-integratieadviseur aandacht voor. Pas wanneer ze het verlies accepteren, is er ruimte voor een nieuwe start. Het is fijn als ik met medewerkers zo snel mogelijk tot dit punt kom. Daarna kan ik de medewerkers namelijk helpen om hun (werk-)leven weer opnieuw in te richten. Als werkgever hebben we een verplichting om de medewerker zo goed mogelijk te helpen gedurende twee ziektejaren. Dat komt erop neer dat ik vaak nog een jaar heb om de medewerker te begeleiden en die wil ik zo goed mogelijk inzetten. Het moment dat de medewerker tegen me zegt: “ik heb er over nagedacht, ik wil me op de toekomst richten en ik ga er voor.” Dan denk ik: “yes, dit is een doorbraak.”
Dan kunnen we samen gaan kijken wat passend is: aanpassen van eigen werk, ander werk in MMC, omscholing, detacheren naar een andere organisatie of vrijwilligerswerk. In sommige situaties, wanneer het niet anders kan, zorg ik dat alles in orde is zodat iemand in aanmerking komt voor een uitkering.
Mijn bijzondere momenten zijn de momenten waarop een medewerker op het einde van het traject tegen me zegt: “Het was een lastig proces, het lukte mij nog niet om mijn werk los te laten. Ik ben blij dat jij mij goed geadviseerd hebt en de ruimte hebt gegeven om het toch te proberen. Nu ik er aan toe heb gegeven ben ik weer beter in balans en lukt het me eindelijk om ook weer privé dingen te kunnen ondernemen, zoals een wandeling met mijn kleinkind.”
Wil jij net als Linda, samen met ons, ook bijzondere momenten creëren in Máxima MC?