‘Ik wil stabiliteit bieden in alle onzekerheid’

De diagnose prostaatkanker kan hard aankomen. Uroloog Kevin de Laet moet dit nieuws helaas regelmatig overbrengen aan zijn patiënten. Des te belangrijker vindt hij het om een stabiele factor te zijn. Hij geeft dan ook zo snel mogelijk duidelijkheid over de situatie.

“Bovenal vind ik een goede voorbereiding van belang. Nog voor iemand binnenkomt ken ik de diagnose, bereken ik genezings- en overlevingskans en plan ik waar mogelijk al vervolgonderzoeken in. Dat zorgt ervoor dat ik me tijdens het gesprek volledig kan focussen op de patiënt. De computer raak ik, als het even kan, niet aan. In het eerste gesprek is het alleen maar van belang dat de boodschap binnenkomt en dat alle essentiële informatie op tafel komt.”

Actie ondernemen

“Ik merk dat patiënten niet veel meer kunnen horen en onthouden dan dat. Dat geeft ook niet, de rest komt later wel. Waar het kan, val ik direct met de deur in huis en geef ik in rap tempo de belangrijkste informatie. Als het een agressieve tumor is, ben ik daar natuurlijk eerlijk over. Maar ik ben positief waar dat kan, mensen hoeven niet onnodig wakker te liggen. Anders is er veel te veel om over na te denken. Mijn boodschap is vaak: u gaat niet dood, maar we moeten wél actie ondernemen. Samen bekijken we stap voor stap wat de opties zijn. Ik leg een behandelplan voor dat ze nog rustig kunnen bespreken met de verpleegkundig specialist.”

Meer of minder details

“Afhankelijk van iemands reactie geef ik meer of minder informatie: zit iemand in de put, of denkt hij optimistisch? Sommige mensen hebben meer behoefte aan details, anderen hebben daar nog geen ruimte voor of vertrouwen op onze deskundigheid en willen niet alles weten. Een partner en kind zijn natuurlijk altijd welkom. Je merkt dat dat zorgt voor meer vragen en emoties, maar er is ook iemand om mee te luisteren.”

Stabiele factor

“Zwaar is het af en toe wel. Ik blijf echter altijd zakelijk en in control. In alle emotie is het belangrijk een stabiele factor te zijn en vertrouwen uit te stralen. Ondanks tijdsdruk in mijn werk telt voor mij alleen de patiënt die binnen zit. Voor diegene wil ik volle aandacht hebben. Ik heb leren accepteren dat al het andere even moet wachten.”