19 september 2023

Harm Haak met pensioen

Een onverwacht lang aanblijven

Zelf had hij nooit gedacht dat hij zo lang in hetzelfde ziekenhuis zou werken, maar na 31 trouwe dienstjaren nam Harm Haak op 1 september 2023 afscheid als internist van Máxima MC (MMC).

Vanuit het Academisch Ziekenhuis Leiden maakte hij de overstap naar een ‘klein’ ziekenhuis, waar hij initieel van plan was om na vijf jaar weer verder te gaan. De uitdagingen bleven zich echter aandienen in MMC. Met hart en ziel en bovenal met veel plezier heeft hij zich ingezet voor onderzoek, onderwijs en patiëntenzorg. Die jaren zijn zo snel voorbijgevlogen dat plots het pensioen zich al heeft aangediend.

Bijnieren als eerste liefde

Haak is al meer dan vier decennia internist. Hij behaalde zijn artsexamen in 1982 in Leiden en specialiseerde zich binnen de interne geneeskunde in het aandachtsgebied endocrinologie. In 1993 promoveerde hij op onderzoek naar het bijnierschorscarcinoom, waarmee hij een nationaal en internationaal erkende deskundigheid opbouwde op het gebied van deze zeldzame ziekte. Een belangrijk moment in zijn carrière was de oprichting van het Bijnier Netwerk Nederland in 2004, waarvan Haak nog steeds de coördinator is. Het netwerk organiseert de regionale zorg met expertisecentra om de behandeling voor patiënten met bijnierschorskanker te verbeteren, en om ervoor te zorgen dat zij bij artsen terechtkomen met veel ervaring in dit veld. Dankzij zijn inspanningen is MMC nu een door het ministerie van VWS en de Europese Unie erkend expertisecentrum voor bijniertumoren. Vanuit Zuidoost-Nederland en ook buiten deze regio worden patiënten doorverwezen naar MMC. Een unieke prestatie voor een niet-academisch ziekenhuis.
Daarnaast is Haak kernonderzoeker geweest voor belangrijke internationale publicaties over bijnierschorscarcinoom. Hij heeft over de jaren vier promovendi begeleid op dit gebied.

Van het Diac naar Máxima MC

Naast onderzoek heeft Haak een belangrijke bijdrage geleverd aan de transitie van Máxima MC als grootse ziekenhuis van Zuidoost-Brabant. Meteen bij zijn aankomst in 1992 had hij de missie om de opleiding tot internist te ontwikkelen in het Diaconessenhuis Eindhoven. Dankzij zijn inspanningen werd deze missie binnen één jaar succesvol afgerond, waarbij na een succesvolle visitatie de opleiding in 1993 werd toegekend. Nadien fungeerde Haak van 1993 tot 2014 als opleider. Hij heeft meer dan 100 arts-assistenten succesvol begeleid in hun loopbaan tot internist. Een uitdagende rol waar hij met veel plezier op terugkijkt.

Ook op bestuurlijk niveau heeft Haak een rol gespeeld in de totstandkoming van het huidige Máxima MC. Als bestuursvoorzitter medische staf was hij betrokken bij de fusie tussen het Diaconessenhuis Eindhoven en Sint Joseph Ziekenhuis Veldhoven in 2002. Toen de beoogde fusie tussen het Diaconessenhuis, het Sint Joseph Ziekenhuis en het Catharinaziekenhuis stuk liep, nam Haak mede het voortouw om de fusie met het Sint Joseph Ziekenhuis met succes voor te bereiden. Een zware klus die ruim honderd dagen duurde en uiteindelijk leidde tot de totstandkoming van het huidige Máxima MC.
Na zijn afscheid als stafvoorzitter was Haak van 2011 tot 2017 decaan, waarbij hij verantwoordelijk was voor het ondersteunen en begeleiden van opleidingen en medisch wetenschappelijk onderzoek in Máxima MC.

Een rasechte endocrinoloog in de acute geneeskunde

Een hoogleraarschap leek niet meer in het verschiet te liggen toen hij in 1992 het academisch ziekenhuis verliet om in Eindhoven te gaan werken. Maar met het verstrijken van de jaren kwam dit langzaam weer in beeld. Op nationaal niveau was Haak van 2004 tot en met 2010 lid van het bestuur van de Nederlandse Internisten Vereniging. In die periode heeft hij bijgedragen aan de vormgeving van het nieuwe aandachtsgebied acute interne geneeskunde. De vormgeving van dit aandachtsgebied kwam voort uit de noodzaak om de internist zichtbaarder te laten zijn op de Spoedeisende Hulp (SEH) om de zorg voor kritiek zieke mensen te optimaliseren. Ook maakte hij zich met succes hard voor de oprichting van de acute opname afdeling in MMC. In 2014 werd hij door het Maastricht UMC+ benoemd tot hoogleraar interne geneeskunde, met als doel om de acute interne geneeskunde op nationaal gebied te stroomlijnen en af te stemmen op de zorg die op de SEH wordt gegeven. Zijn onderzoek richt zich specifiek op het verbeteren van de logistieke processen rond de zorg voor de oudere patiënt, omdat de zorg voor die kwetsbare groep erg complex is en er in de toekomst veel meer acute zorg voor deze patiënten nodig gaat zijn. Deze switch naar de acute geneeskunde oogde paradoxaal voor een rasechte endocrinoloog. Maar beide specialismes en onderzoekslijnen vloeiden ogenschijnlijk moeiteloos samen. Door de jaren heen heeft hij op het onderzoeksveld van de acute geneeskunde zes promovendi begeleid.

Bovenal een bevlogen specialist

Naast al deze inspanningen staat Haak bovenal bekend als een bevlogen specialist, die zich met hart en ziel heeft ingezet voor patiëntenzorg gedurende zijn hele carrière. Hij is trots op alle prestaties die al zijn genoemd, maar het meest trots is hij op de bijdrage die hij heeft geleverd aan de gezondheid van zijn patiënten. Zijn voornaamste doel was altijd om de best mogelijke zorg te bieden aan zijn patiënten. En hoewel hij niet iedereen altijd tevreden kon stellen, heeft hij altijd gestreefd naar kwalitatief hoogwaardige en menselijke zorg.

Gedurende zijn loopbaan heeft Haak een uitstekende samenwerking gehad met zijn collega-internisten. Zonder hun steun en collegialiteit zou hij nooit hebben kunnen bereiken en doen wat hierboven beschreven staat. Hij koestert ook de dierbare samenwerking met verpleegkundigen, medewerkers op de polikliniek, collega-specialisten, raad van bestuur en alle anderen in het ziekenhuis. Zij zijn voor hem allemaal van onschatbare waarde geweest. Hij is dankbaar voor iedereen waarmee hij al die jaren in MMC heeft gewerkt en kijkt met veel plezier terug op de waardevolle relaties met zowel collega’s als patiënten. Als het aan hem zou liggen, zou zijn tijd bij MMC zo nog 31 jaar langer mogen duren.

Lees ook het interview met dr. Haak in het Eindhovens Dagblad (premium)